presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčun gohččon
2.p.ent. gohčut gohččot
3.p.ent. gohčču gohčui
1.p.tot. gohččo gohčuime
2.p.tot. gohččubeahtti gohčuide
3.p.tot. gohččuba gohčuiga
1.p.flt. gohččut gohčuimet
2.p.flt. gohččubehtet gohčuidet
3.p.flt. gohččot gohččo
presens nektingsform
gohčo
preteritum nektingsform
gohččon
perf.partisipp
gohččon
Eanet sojahanhámit →

gohččut (verb)

  • (verb) be; (verb) befale
    Galggat gohččut su viežžat dan.
    Du skal be han hente den.
  • (verb) innkalle
    Mu leat gohččon jearahallamii.
    Jeg er innkalt til intervju.
  • (verb) pålegge
    Guovllustivra lea gohččun siidda ásahit eanet siidaosiid.
    Områdestyret har pålagt siidaen å etablere flere siidaandeler.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčun gohččon
2.p.ent. gohčut gohččot
3.p.ent. gohčču gohčui
1.p.tot. gohččo gohčuime
2.p.tot. gohččubeahtti gohčuide
3.p.tot. gohččuba gohčuiga
1.p.flt. gohččut gohčuimet
2.p.flt. gohččubehtet gohčuidet
3.p.flt. gohččot gohččo
presens nektingsform
gohčo
preteritum nektingsform
gohččon
perf.partisipp
gohččon
Eanet sojahanhámit →
gohččut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohččut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gohččut verb transitiv imperativ 2.p.flt.
  • gohččut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • gohččut verb transitiv infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gohččut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gohččut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohččut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gohččut verb transitiv imperativ 2.p.flt.
  • gohččut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • gohččut verb transitiv infinitiv